جعفری درباره انواع چسب های مصرفی نیز چنین می گوید: «چسب های نشاسته، سیلیکات و چسب های صحافی، چسب های مورد استفاده هستند.»
او در مقایسه آنها، استفاده از چسب های نشاسته را به صرفه نمی داند:«استفاده از چسب های نشاسته از لحاظ زمانی و در نتیجه از لحاظ هزینه مقرون به صرفه نیستند، چرا که مصرف کننده آنها ملزم به ساختن چسب نشاسته در محل مصرف است. از طرفی کنترل آب موجود در این چسب ها مشکل بوده و ممکن است بعد از مدت اندکی مقداری آب از چسب جدا شود و موجب بروز اشکالاتی مانند نچسبیدن کامل دو سطح کار و تبله کردن آن شود. همین طور استفاده از آن در کارهایی با گراماژ پایین به دلایل فوق توصیه نمی شود.»
چسب های سیلیکات با حلال آب باعث به وجود آمدن اشکالاتی در کار چاپی می شوند. جعفری در این باره بیان می کند: «به هنگام استفاده از رنگ هایی مانند نقره ای در چاپ، با افت کیفیت رنگ روی سطح چاپی مواجه می شویم. اما در صورتی که میزان این آب کنترل شود و به روکش مقوا نفوذ نکند، با مشکلاتی از این دست رو به رو نخواهیم بود. در مجموع چسب های سیلیکاتی در دو نوع سیلیکات سدیم و سیلیکات پتاسیم گزینه بهتری برای استفاده هستند.
در کارهایی که میزان استفاده از آنان زیاد بوده و نیازمند دوام طولانی مدت هستند، از سیلیکات پتاسیم استفاده می شود، چرا که دوام بالاتری داشته و در طول زمان دچار شکستگی و ترک خوردگی خطوط کار نمی شوند.طراحی و چاپ کاتالوگ
البته به جای استفاده از این چسب می توان به سیلیکات سدیم به ازای هر ده کیلوگرم، دویست گرم پودر هیدروکسید پتاسیم با چسب کاملا مخلوط کرد.چسب های سیلیکاتی نسبت به چسب نشاسته روان تر بوده و دارای پوشش دهی بهتری نیز هستند.»
پاسخ جعفری درباره علت و لزوم لمینیت در کارتن از این قرار است: «با وجود این که می توان کارتن را به طور معمول توسط سیستم فلکسو (چاپ مستقیم روی کارتن) چاپ کرد، اما کیفیت و دقت چاپ افست بر روی بستر مقوای بدون کنگره بهتر است. از همین رو با انجام چاپ در سطح مقوا و لمینیت آن بر روی کارتن، نیازهای مرتبط با چاپ در کارتن های با سطح کیفی بالا مرتفع می شوند.
علاوه بر این، انجام لمینیت مقاومت کارتن را افزایش می دهد، به گونه ای که به عنوان مثال یک کارتن ۳ لایه لمینیت شده با مقوای ۲۵۰ گرمی استحکامی برابر با یک کارتن پنج لایه دارد.»