ازديد همگان نور"جزء اساسي و ضروري در ساختمان است . که کار آن روشن کردن فضا به منظور قابل رويت ساختن آن است .در هنر ساختمان سازي يا به عبارتي معماري نور يکي از اجزايي است که کنار عناصر و مفاهيم ديگر از قبيل ساختار" نظم فضايي "مصالح" رنگ و .... مطرح مي شود و در طراحي به عنوان يک عنصر مجزا بايد نقش خود را ايفاکند . ولي واقعيت اين است که در بسياري از موارد در ساختمان سازي و معماري هاي داخلي به نور بيشتر به عنوان يک عامل روشن کننده که باعث کاهش مصرف نور مصنوعي و در نتيجه کاهش مصرف برق ! مي شود " مي نگرند و فقط به مواردي از قبيل اين که نور جنوبي و شمالي بر نور شرقي و غربي ارجحيت دارد و در مواقع ناچاري نور شرقي از نور غربي بهتر است "توجه مي شود و معماران به صورت کليشه اي و از روي عادت آن را رعايت مي کنند و اگر در ساختمان سازي نيازي به نور پردازي و ايجاد مفاهيم و تاکيد هايي توسط نور باشد منحصرا به استفاده از نور مصنوعي مي پردازند و با انواع درجات و رنگ هاي نور مفهوم و طرح خود را اجا مي کنند .
در صورتي که با نگاهي به تاريخ معماري گذشته ( تقريبا هر نوع معماري تاريخي ) نور به عنوان يک عنصر مجزا به کار گرفته شده و به نتايج بسيار زيبايي هم رسيده اند .
يکي از مهمترين مشخصه هاي نور طبيعي " توالي و دگرگوني آن در در طول روز است که باعث حرکت و تغيير حالت در ساعات مختلف مي شود ." در تاريخ نقاشي توجه به نور در دوره امپرسيونيست ها ديده مي شود . هنگامي که نقاشان آتليه هاي خود را ترک کردند و در زير نور خورشيد با نور طبيعي مشغول نقاشي شدند . از مشخصات اين سبک توجه به رنگ و نور در ساعات مختلف روز و انعکاس رنگ هاي اشياي مختلف در يکديگر و تاثير رنگ هاي پيراموني و به کار بردن رنگ هاي خالص و ناب مي باشد . قاعدتا لازم نيست که چنين تحولي در سبک معماري داخلي ما نيز به وجود آيد " با توجه به اينکه ما ساختمان هايي داريم که عنصر نور را به قدري قوي و جذاب در خود به کار گرفته اند که هر بيننده اي را به خود جذب مي کند . اين مقاله به بررسي نقش نور در معماري و معماري داخلي به عنوان يک جزء سازنده و مفهوم بخش مي پردازد و در خاتمه اميد بر اين دارد که در آينده در ساختمان ها همانند نياکانمان شاهد به کارگيري نور طبيعي به صورت يک عنصر کاملا اثر بخش باشيم .